| Wit |  |
|
| Geel |  |
|
| Oranje |  |
|
| Groen |  |
|
| Blauw |  |
|
| Bruin |  |
|
| Zwart |  |
|
Krav maga (Hebreeuws: קרב מגע, contactgevecht) is een verdedigingskunst, die zijn oorsprong heeft in Israël. De oprichter van de beweging is Imi Lichtenfeld, ook wel bekend onder de Hebreeuwse leenvertaling van zijn naam Imi Sde-Or of kortweg Imi.
Imi werd al jong geconfronteerd met antisemitisme en geweld dat daarmee gepaard ging. Hij beoefende al op jonge leeftijd krachtsporten zoals gewichtheffen en worstelen, en werd in het laatste zelfs kampioen. Imi wist per schip te ontkomen aan de op hand zijnde nazi-overheersing, en emigreerde naar het Britse Mandaatgebied Palestina. Vanaf 1944 onderwees Imi mensen van de Hagana en Palmach in de zaken waarin hij vaardig was, zoals worstelen en zwemmen. In 1948, toen de staat Israël werd gesticht, werd hij hoofdinstructeur voor Krav Maga aan het instituut voor fysieke training van het Israëlische defensieleger. Later werd de zelfverdedigingskunst meer afgestemd op burgers. In latere jaren kreeg Krav Maga steeds meer een internationaal karakter, met scholen in diverse landen, waaronder Nederland en België. In Nederland is het in toenemende mate een onderdeel aan het worden van de opleiding tot politieagenten en militairen (net als in veel andere landen overigens)[bron?].
Kenmerkend voor Krav Maga is dat training vaak plaatsvindt met zeer uiteenlopende realistische situaties, zoals een ontvoeringssituatie, gevaar 's nachts, aanvallen op een belangrijk persoon, aanvallen met een vuurwapen of mes, enzovoorts. Verder wordt vaak op verschillende locaties getraind, dit in tegenstelling tot veel budo's die een vaste dojo hebben. Waar zelfverdedigingsvormen als aikido en jiujitsu zeer subtiele technieken kennen, die de meeste mensen pas in echte gevechtssituaties effectief kunnen toepassen als zij ze jarenlang hebben geoefend, en het wushu zeer veel sierlijke vormen kent, beperkt het Krav Maga zich grotendeels tot technieken die hoe dan ook snel effect hebben. Dit is met name om praktische redenen: technieken sluiten voornamelijk aan op natuurlijke reflexen van iemand die zich verdedigt tegen een aanval, en in veel gevallen moeten mensen zich in relatief korte tijd effectief kunnen verdedigen, waardoor een no-nonsense benadering voor de hand ligt. Zaken als eer en aanzien zijn ook veel minder van belang in het Krav Maga dan in bijvoorbeeld het wushu.
Het Krav Maga kent dan ook geen kata en is een geschikte methode voor zowel mannen als vrouwen van alle leeftijden om in relatief korte tijd te leren om te gaan met (levens-)bedreigende situaties, zoals bedreigingen met mes of vuurwapen. Zoals iedere realistische vorm van zelfverdediging is het krav maga niet aan regels gebonden, buiten de regels van de wet. Trappen en stoten naar het kruis zijn toegestaan, evenals ellebogen naar het hoofd en het prikken van vingers in ogen of tegen de keel. Het is dan ook geen sport maar een zelfverdedigingssysteem. De beoefenaar van het Krav Maga zal dan ook indien mogelijk conflictsituaties proberen te vermijden, maar in het geval van een daadwerkelijke conflictsituatie, alles doen om te overwinnen.